خاطرات كهنه

من اسیر واژه محبتم خالی از کینه دل و حسادتم عاشق دستهای با رفاقتم زندگی اینحوری داده عادتم

موريس مترلينگ


غنچه خوشبختي در جاي تاريك و بي صدا و گودي پنهان است كه بسيار نزديك ماست؛

ولي كمتر از آنجا ميگذريم

و آن دل خود ماست...


+ نوشته شده در  يکشنبه 4 10 1390ساعت 11:33  توسط sarsepordeh70  |  (0) نظر